Wij hebben een gek vriendinnetje. 't Is te zeggen: onze kotgenootjes, E. & A., hebben er één. Ze heet Amarylis, woont in India en schrijft al haar teksten zonder trema's, accenten en andere narigheid.
Wat ze daar in India doet is mij persoonlijk trouwens een raadsel. Wiet paffen? Check! Een leuke jongen zoeken om mee te trouwen? Check! Ik heb er geen idee van, ze heeft het me niet verteld. De enige keer dat ik haar mocht ontmoeten in mijn belangrijke leven, heb ik haar geen of toch bijna geen vragen gesteld. Ze kwam eten, het was op een avond, en A. had gekookt, wat heel lief was.
Amarylis zal het wel goed stellen, denken jullie niet? Hoe stellen mensen het doorgaans in India? Slecht, eigenlijk. Maar met Amarylis zal het wel goed gaan, daar heb ik vertrouwen in.
In New Delhi werd de vicepresident, of -burgemeester, doodgeknepen door een aap. Welk een legendarische manier om te sterven. Er worden nu grotere apen opgeleid om de moordapen mores te leren. Dat is India.
In Puna kan je je aansluiten bij de gerenomeerde Bhagwansekte. Ik ken mensen die daarin een decennium van hun leven hebben doorgebracht. Ze dragen nog steeds bij voorkeur rood en oranje en ze vinden seks op openbare plaatsen absoluut geen taboe. Zou Amarylis dat gedachtengoed aanhangen? Let maar op als ze weer in België is!
Nog vroeg Amarylis mij, in een reactie op onderstaand bericht, waarom ik mijn naam zo nu en dan afkort tot het onnozele 'Ali'. Terwijl ik zo'n mooie naam heb, met zo'n manhaftige betekenis. Tja, waarom doe ik dat? Om drempelverlagend te zijn. Om vlot te zijn. Om cool te zijn. En om een bokser te zijn. Want Muhamed hette ook zo.
Boksers zijn goede dansers, delen raken klappen uit en zweten als runderen. Af en toe moet je iets in en uit hun mond willen halen, in een hoek van de ring, maar voorts zijn het propere baasjes. Ik denk dat Amarylis stiekem wel een beetje houdt van zo'n kerels. Het ga je goed in India, en loop maar vaak aan in ons virtuele huis van pracht.
Alexander.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Gegroet stelletje ongeregeld,
Alejandro, amigo mio, wat is dat met dat gegis?! Hoezo check?!
Ik heb al jaren geen joint meer aangeraakt, en tot mijner grote verbazing heb ik hier nog niemand ook maar enige vorm van drugs zien gebruiken... en een man zoeken in India, dat lijkt me nu toch net niet de meest geschikte plaats (trouwens, een man zoek je niet he, at least, ik toch niet, die vind je)... Lees jij eigenlijk mijn blog? Ik geef toch een tamelijk uitvoerige beschrijving van wat ik hier nu juist kom doen?
Ik vind de foto extreem grappig... ging het hier nu zo aan toe, was ik waarschijnlijk in de eerste dagen weggehold... ik heb namelijk een allergie voor hippies, wel, vroeger toch. Ik kon het krijgen van mensen die met hun blote voeten rondliepen of in het stadspark gitaar speelden. Erg he? Ondertussen zou ik gewoon bij ze gaan dansen.
Maar geen hippies hier te bespeuren, verbazend normaal volk. Inmiddels is de (wel nog steeds verplichte) kleur van oranje naar bordeau veranderd, en ook van vrije seks is er geen sprake meer ...er komen naart schijnt wel mensen vragen wanneer de seksmeditatie plaatsvindt, wij staan daar echt paf van dan. Die mensen worden ook onmiddelijk buitengezet.
Om stoer te doen ofwa? Maar alexander toch, dat is toch allemaal niet nodig man, je had mijn aandacht al getrokken met je uiterst speciale dansstijl, daar is geen blazernij voor nodig, niets aangenamer als een oprechte man.
Wees maar gerust dat ik jullie zo nu en dan kom bezoeken, niets leuker dan literair gezwets.
Dikke zoenen allemaal
Een reactie posten